43 ஆண்டு அநீதிக்குப்பின் விடுதலை; 24 மணி நேரத்தில் மீண்டும் கைது; அமெரிக்காவில் இந்திய வம்சாவளி நபர் நாடுகடத்தப்படும் அபாயம்

43 ஆண்டு அநீதிக்குப்பின் விடுதலை; 24 மணி நேரத்தில் மீண்டும் கைது; அமெரிக்காவில் இந்திய வம்சாவளி நபர் நாடுகடத்தப்படும் அபாயம்

அந்த அழைப்பு வந்தபோது, சரஸ்வதி வேதம் 1982-ம் ஆண்டில் மாசசூசெட்ஸில் உள்ள பல்கலைக்கழகத்தில் சமூக சுகாதாரக் கல்வியில் தனது முதுகலை பட்டப்படிப்பின் பாதியில் இருந்தார்.ஆங்கிலத்தில் படிக்க:அவரது தம்பி சுப்ரமணியம் – குடும்பத்தினருக்கு “சுப்பு” – தொலைபேசியில் பேசினார். அவர் தடுத்து வைக்கப்பட்டிருப்பதாகவும், சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, ஒரு சக மாணவரைக் கொன்றதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டதாகவும் கூறினார். “கவலைப்பட வேண்டாம் என்று அவர் என்னிடம் சொன்னார்” என்று சரஸ்வதி தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்ஸிடம் கூறினார். “அவர், ‘அவர்கள் என்னை அழுத்தம் கொடுக்க முயற்சிக்கிறார்கள். எல்லாம் சரியாகிவிடும். தயவுசெய்து அம்மா மற்றும் அப்பாவின் ஐரோப்பா பயணத்தை தொந்தரவு செய்யாதீர்கள்’ என்று சொன்னார்.”ஆனால் அது சரியாகவில்லை. சில மணி நேரங்களுக்குள், சரஸ்வதி பென் ஸ்டேட் பல்கலைக்கழகத்தின் முக்கிய வளாகம் அமைந்துள்ள ஸ்டேட் காலேஜ் நகருக்கு நூற்றுக்கணக்கான மைல்கள் காரில் ஓட்டிச் சென்றார். அது அவர்கள் வளர்ந்த இடம்; அங்கே அவர்களின் தந்தை கே. வேதம், இயற்பியல் பேராசிரியர், மற்றும் அவர்களின் தாய் நளினி, நூலகம் நடத்தியவர், அவர்கள் ஒரு லட்சிய புலம்பெயர் வாழ்வை வாழ்ந்தனர்.“வீட்டிற்கு ஓட்டிச் செல்லும்போது, இது நிஜமாக இருக்க முடியாது என்று நினைத்துக் கொண்டே இருந்தேன். அவருக்கு வயது 20. வெறும் குழந்தை,” என்று அவர் பிரிட்டிஷ் கொலம்பியா பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியர் மற்றும் முன்னணி ஆய்வாளராக இருக்கும் கனடாவின் வான்கூவரில் இருந்து தொலைபேசியில் கூறினார்.சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, 1983-ல், சுப்பு குற்றவாளி என்று நிரூபிக்கப்பட்டு, பரோல் இல்லாத ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டார். அதிலிருந்து அவரது பெயர் நீக்கப்படுவதற்கு 43 ஆண்டுகள் ஆனது – இந்த ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம், ஒரு பென்சில்வேனியா நீதிபதி இறுதியாக அவரது தண்டனையை ரத்து செய்தார். ஏனென்றால், அவரது நிரபராதி என நிரூபித்திருக்கக்கூடிய ஆயிரக்கணக்கான பக்க ஆதாரங்களை வழக்குத் தொடுத்தவர்கள் மறைத்துவிட்டதாக அவர் தீர்ப்பளித்தார். அதற்குள், சுப்பு தனது வாழ்க்கையின் மூன்றில் இரண்டு பங்கு காலத்தை சிறையில் கழித்திருந்தார்.ஆனால் விடுதலை கிடைத்தபோதும், அது நிஜமாக இல்லை. அவர் விடுவிக்கப்பட்ட 24 மணி நேரத்திற்குப் பிறகு, மீண்டும் தடுத்து வைக்கப்பட்டார். இந்த முறை அமெரிக்கக் குடியேற்றம் மற்றும் சுங்க அமலாக்கத்தால் (ICE), 1988-ம் ஆண்டின் கொலைத் தண்டனை மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய போதைப்பொருள் குற்றத்தின் அடிப்படையில் நாடுகடத்தல் குற்றச்சாட்டுகள் காரணமாக அவர் தடுத்து வைக்கப்பட்டார்.“என்னால் அவரைக் கட்டிப்பிடிக்க கூட முடியவில்லை” என்று சரஸ்வதி கூறினார். “எங்களுக்கு இடையே பிளெக்சி கிளாஸ் இருந்தது. ஆனாலும், நான் அவரைக் கண்டபோது, அவர் நிமிர்ந்து நின்று, ‘அக்கா, என் பெயர் நீக்கப்பட்டுவிட்டது. நான் இனி கைதி அல்ல, தடுத்து வைக்கப்பட்ட நபர்’ என்று சொன்னார்.”அவரை குடியேற்ற முறையீட்டு வாரியத்தில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் குடியேற்ற வழக்கறிஞர் ஆவா பெனாச், அசோசியேட்டட் பிரஸ்ஸிடம்,  “அவர் ஆழ்ந்த அநீதியை அனுபவித்தவர்… 43 ஆண்டுகள் தவறாகச் சிறைவாசம் அனுபவித்தது, அவர் 20 வயதில் செய்த எல்.எஸ்.டி விநியோகிக்கும் நோக்கத்துடன் வைத்திருந்த குற்றத்திற்கு ஈடுசெய்யும்” என்று கூறினார்.எனினும், அவரது வழக்கறிஞர்கள் நாடுகடத்தல் வழக்கை மீண்டும் திறந்து குற்றச்சாட்டுகளை நீக்க முயல்வதை நிர்வாகம் எதிர்க்கிறது. “குற்றவாளிகளான சட்டவிரோத வெளிநாட்டவர்கள் அமெரிக்காவில் வரவேற்கப்படுவதில்லை” என்று உள்நாட்டுப் பாதுகாப்புத் துறை செய்தித் தொடர்பாளர் ஏபி-க்கு அளித்த மின்னஞ்சலில் தெரிவித்தார்.’அது ஒரு கண்ணியமான வாழ்க்கை’சரஸ்வதி ஸ்டேட் காலேஜில் பிறந்தாலும், சுப்பு 1961-ல் குடும்பம் இந்தியாவுக்குச் சென்றிருந்தபோது மும்பையில் பிறந்தார். ஒன்பது மாதங்களுக்குப் பிறகு அவர்கள் ஸ்டேட் காலேஜுக்குத் திரும்பினர்.“என் பெற்றோர் கனவு காண்பவர்கள்,” என்று சரஸ்வதி கூறினார். “அப்பா ஒரு இயற்பியலாளர்; நான் கருத்தரித்திருந்தபோது அம்மா, நகரின் முதல் நூலகமான ஷ்லோ மெமோரியலை நிறுவினார். அந்த நூலகம் இன்றும் உள்ளது. அவர்கள் சேவை, காந்திய அகிம்சை, புதியதைக் கட்டியெழுப்புவதில் நம்பிக்கை வைத்திருந்தனர்.”ஸ்டேட் காலேஜில் உள்ள அவர்களது வீட்டின் அடித்தளத்தில், சரஸ்வதியின் தாய், இராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதம் கதைகளைக் கேட்கும் குழந்தைகளுக்காக ஞாயிற்றுக்கிழமை கதை நேரத்தை நடத்தினார். “நாங்கள் இந்தியர்களாகவும் அமெரிக்கர்களாகவும் இருந்தோம்” என்று சரஸ்வதி கூறினார்.  “அப்பா சூட் அணிவார், அம்மா சேலை அணிவார். நாங்கள் வீட்டில் தமிழ் பேசுவோம், வெள்ளிக்கிழமை பூஜை செய்வோம், ஆனால் குவாக்கர் கூட்டங்களுக்கும் மேற்கத்திய பாரம்பரிய இசை நிகழ்ச்சிகளுக்கும் செல்வோம். அது ஒரு மென்மையான வாழ்க்கை.” என்றார்.சுப்பு அந்த உலகில் வளர்ந்தார்: “புத்தகப் பிரியர், அன்பானவர், லட்சியவாதி.” பதின்ம வயதின் பிற்பகுதியில், அவர் பென் ஸ்டேட்டில் ஒரு ஆய்வகத் தொழில்நுட்ப வல்லுநராகப் பணியாற்றினார், பகுதி நேரமாக வகுப்புகளில் கலந்துகொண்டார், மேலும், பல இளைஞர்களைப் போல 1970-களின் பிற்பகுதியில் நீண்ட முடி, இசை மற்றும் போதைப்பொருட்களுடன் எதிர்ப்பு கலாச்சாரத்துடன் பரிசோதனை செய்தார்.“அவர் இலட்சியவாதி” என்று அவர் கூறினார். “கஞ்சா சட்டப்பூர்வமாக்கப்பட வேண்டும் என்றும், அதற்காக மக்களைத் தண்டிப்பது அநீதியானது என்றும் அவர் நினைத்தார். அவர் ஒருபோதும் வன்முறையில் ஈடுபட்டதில்லை. எப்போதும் அமைதியானவர்.”1981-ல், அவரது பெற்றோர் ஓய்வுக்காக ஜெர்மனிக்குச் செல்வதற்குச் சில மாதங்களுக்கு முன்பு, குடும்பம் அவர்களின் 25-வது திருமண நாளைக் கொண்டாடியது. “அந்த சர்ப்ரைஸ் பார்ட்டி முழுவதையும் சுபுவும் நானும் திட்டமிட்டோம்” என்று சரஸ்வதி லேசாகச் சிரித்துக்கொண்டே கூறினார். “அவர் தனது நீளமான முடியை வெட்டி, ஒரு உறையில் வைத்து, ஒரு பரிசாக அவர்களுக்கு அஞ்சலில் அனுப்பினார். ‘பாருங்கள், அப்பா, நான் வளர்ந்துவிட்டேன்’ என்று சொல்வது அவரது பாணி.”“அவர்கள் எல்லாம் சரியாக இருப்பதாக நினைத்துக் கொண்டு ஜெர்மனிக்குச் சென்றனர்” என்று அவர் கூறினார். “தங்கள் மகன், வேலை செய்து, படித்து, அவரது பாதையில் இருக்கிறார் என்று நினைத்தனர்.”சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, சுப்பு கைது செய்யப்பட்டார், சக மாணவர் டாம் கின்சரைக் கொன்றதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டார்.’வழக்கு அப்பாவை உடைத்தது’டிசம்பர் 1980-ல், 19 வயதான கின்சர் காணாமல் போனார். அவர் கடைசியாக சுப்புவுடன் காணப்பட்டதாகப் புலனாய்வாளர்கள் கண்டுபிடித்தனர் – பல்கலைக்கழக நகரத்திலிருந்து ஒரு மணி நேரம் தொலைவில் உள்ள லூயிஸ்பர்க்குக்கு ஒரு சவாரி செய்ய சுப்பு கின்சரைக் கேட்டிருந்தார். ஒன்பது மாதங்களுக்குப் பிறகு அவரது உடல் காட்டில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.போலீஸ் இந்த வழக்கை விசாரித்தபோது, ​​சுப்பு ஆரம்பத்தில் போதைப்பொருள் குற்றச்சாட்டுகளுக்காகத் தடுத்து வைக்கப்பட்டார்.அவரது பெற்றோர் ஜெர்மனியில் இருந்து திரும்பியபோது, ​​அவரது தந்தை மகனுக்காகப் பிணை ஏற்பாடு செய்ய விரைந்தார். “எங்கள் வீட்டை அடமானம் வைக்க அப்பா சென்றார்” என்று சரஸ்வதி கூறினார். “சரி, நாம் அவனை வெளியே எடுப்போம், ஒரு வழக்கறிஞரைக் கண்டுபிடிப்போம் என்று அவர் நினைத்தார்.” ஆனால் ,அவர் ஆவணத்தில் கையெழுத்திட நீதிமன்றத்திற்குச் சென்றபோது, ​​போலீஸ் ஒரு கொலைக் குற்றச்சாட்டையும் சேர்த்தது, அதனுடன் பிணைக்கான வாய்ப்பும் மறைந்தது.  “அவர் திகைத்துப் போனார்” என்று அவர் கூறினார்.  “அவரது மகனை வீட்டிற்கு அழைத்து வரும் வாய்ப்பையும் அவர்கள் பறித்துக்கொண்டனர். ஆயுதம் இல்லை, சாட்சி இல்லை, நோக்கம் இல்லை, மரண தேதி இல்லை.” வழக்கு விசாரணைக்கு வந்தபோது, ​​உள்ளூர் பத்திரிகைகள் அவரை “ஓடிவிட வாய்ப்புள்ள வெளிநாட்டவர். எங்கள் தந்தை வேதம் என்ற பெயர் ஒவ்வொரு தலைப்புச் செய்தியிலும் வந்தது” என்று குறிப்பிட்டனர்.“அது அப்பாவை உடைத்தது” என்று சரஸ்வதி கூறினார். “நான் அறிந்தவர்களிலேயே அவர் தான் மிகவும் மென்மையான மனிதர். அவர் அமெரிக்காவில் இருந்ததற்காகத் தன்னையே குற்றம் சாட்டினார்.”சுப்பு 1983-ல் தண்டிக்கப்பட்டு, பரோல் இல்லாத ஆயுள் தண்டனை விதிக்கப்பட்டார். அவரது குடும்பம் பல தசாப்தங்களாக அவர் நிரபராதி என நிரூபிக்க முயன்றது.சரஸ்வதியின் கருத்துப்படி, ஒரு விஞ்ஞானியான அவரது தந்தை, தோட்டா செல்லும் பாதையைக் கணக்கிட்ட குறிப்பேடுகளை நிரப்பினார், வழக்குத் தொடுத்தவர்களின் கருத்து, “எந்தவொரு இயற்பியல் ரீதியிலும் அர்த்தமற்றது” என்று வலியுறுத்தினார். அவரது தாய், திங்கள் கிழமை சிறை வருகையை ஒருபோதும் தவறவிடாமல், அவர்களின் குடும்பத்திற்கு ஒரு தூணாக மாறினார். “என் சகோதரனை யாரும் மறக்கவில்லை என்பதை என் அம்மா உறுதி செய்தார்” என்று சரஸ்வதி கூறினார்.சிறைக்குள், சு[பு ஒரு ஆசிரியராக மாறினார். பென்சில்வேனியா சிறை அமைப்பு இன்றும் பயன்படுத்தும் ஒரு எழுத்தறிவுத் திட்டத்தை அவர் உருவாக்கினார், நிதி உட்பட மூன்று பட்டங்களைப் பெற்றார், மேலும் தலைமைத்துவத்தில் ஒரு MBA-யும் பெற்றார். மேலும் பல கைதிகளுக்கு வழிகாட்டியாக இருந்தார்.“நாங்கள் ஒவ்வொரு முறை சந்திக்கச் செல்லும்போதும், யாராவது வந்து, ‘உங்கள் அண்ணனால் தான் என் கணவருக்கு ஜி.இ.டி (பொதுக் கல்வி மேம்பாட்டுத் தேர்வு) கிடைத்தது’ என்று சொல்வார்கள்” என்று அவர் கூறினார்.அவரது பெற்றோர் வயதானபோதும், சகோதரி திருமணம் செய்தபோதும், மருமகள்கள் வளர்ந்தபோதும் அவர் சிறையிலேயே இருந்தார். “என் நான்கு மகள்கள் பிறந்தபோது, ​​நான் அவர்களைச் சிறைக்கு அழைத்துச் சென்று அவரைச் சந்திக்க வைப்பேன். அவர் அவர்களைத் தூக்கினார், அவர் எப்போதும் சிரிப்பார்” என்று அவர் கூறினார்.அவர்களது தந்தை 2009-ல் இறந்தார், தாய் 2016-ல் இறந்தார்.  “அவரது பெயர் நீக்கப்படுவதை இருவருமே பார்க்கவில்லை” என்று அவர் கூறினார்.‘என் பெயர் நீக்கப்பட்டுவிட்டது’2021-ல், பென்சில்வேனியாவில் தவறாகத் தண்டிக்கப்பட்ட நபர்களுக்கு இலவச சட்ட உதவி வழங்கும் அமைப்பான இன்னசென்ஸ் ப்ராஜெக்ட் ஆஃப் பென்சில்வேனியா சுப்புவின் வழக்கை ஏற்றுக்கொண்டது. இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அவர்கள் பென் ஸ்டேட் சட்டப் பேராசிரியரான கோபால் பாலசந்திரனை இணைத்துக் கொண்டனர். அவர் வழக்கில் 3,500 க்கும் மேற்பட்ட பக்க ‘மறைக்கப்பட்ட ஆதாரங்களை’ கண்டுபிடித்தார்: தடயவியல் பதிவுகள், சாட்சி நேர்காணல்கள், மற்றும் கொலைக்கு பயன்படுத்தப்பட்டதாகக் கூறப்படும் துப்பாக்கியில் இருந்து சுடப்பட்டதாகக் கூறப்படும் தோட்டாக் காயம் மிகவும் சிறியது என்று பரிந்துரைத்த எஃப்.பி.ஐ அறிக்கை உட்பட பல ஆதாரங்களைக் கண்டுபிடித்தார்.சுப்புவின் தண்டனையை ரத்து செய்யும் தனது தீர்ப்பில், வழக்குத் தொடுத்தவர்கள் “விசாரணையின் போது சமர்ப்பிக்கப்பட்ட தடயவியல் ஆதாரங்கள் குறித்து அறிந்தே நடுவர் குழுவை தவறாக வழிநடத்தியுள்ளனர் மற்றும் தவறான அல்லது தவறாக வழிநடத்தும் சாட்சியத்தை சரிசெய்வதில் [அவர்களது] அரசியலமைப்பு கடமையில் தவறிவிட்டனர்” என்று சென்டர் கவுண்டி நீதிபதி கண்டறிந்தார்.ஆகஸ்ட் 2025-ல், நீதிபதி, சுப்புவுக்குச் சாதகமாகத் தீர்ப்பளித்தபோது, சரஸ்வதி நியூசிலாந்தில் செய்தியைக் கேட்டார். “என் மகள் அழைத்தபோது நான் தூங்கிக்கொண்டிருந்தேன். அவள், ‘அம்மா, எழுந்திருங்கள். நாம் வென்றுவிட்டோம்’ என்று சொன்னாள். நான் கனவு காண்கிறேனோ என்று நினைத்தேன். நான் ஒரே நேரத்தில் அழுதேன் மற்றும் சிரித்தேன்… என் பெற்றோர் இங்கே இல்லை, சுப்பு எவ்வளவு இழந்திருக்கிறார் என்று அழுதுகொண்டிருந்தேன்” என்று அவர் கூறினார்.அக்டோபர் 2-ம் தேதி, குற்றச்சாட்டுகள் கைவிடப்பட்டன. சிறைச் சாலையில் கைதட்டல் எழுந்தது. காவலர்களும் கைதிகளும் அவரைக் கட்டிப்பிடித்தனர் என்று சரஸ்வதி கூறினார். “ஒரு நாள், அவர் சுதந்திரமாக இருந்தார்” என்று அவர் கூறினார்.  “பின்பு ஐ.சி.இ (ICE) வந்தது.”இப்போது, ​​சுப்பு பென்சில்வேனியாவில் உள்ள ஒரு குடியேற்ற தடுப்பு மையத்தில் உள்ளார், அவர் அறிந்த ஒரே நாட்டில் அவர் இருக்கலாமா என்று முடிவு செய்யும் ஒரு விசாரணைக்காகக் காத்திருக்கிறார்.“இது அபத்தமானது” என்று சரஸ்வதி கூறினார். “அவர் ஒரு அச்சுறுத்தல் அல்ல. அவர் தனது வாழ்க்கையை மற்றவர்களுக்கு உதவச் செலவழித்தவர், 43 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு விடுவிக்கப்பட்டவர். நேர்மைக்கு வேறு என்ன ஆதாரம் அவர்களுக்குத் தேவை?” என்று கேட்கிறார்.ஆனாலும், கண்ணாடிச் சுவருக்குப் பின்னால் அவள் அவரைக் கண்டபோது, ​​அவர் சிரித்தார். “அக்கா, நாம் உண்மையின் மீது கவனம் செலுத்த வேண்டும். என் பெயர் நீக்கப்பட்டுவிட்டது” என்று அவர் சொன்னார்.சரஸ்வதியின் மகள்கள் தங்கள் மாமாவுக்கு தொடர்ந்து எழுதுகிறார்கள். அவர்களில் ஒருவர் சமீபத்தில் ஃபியோனா சுப்பு என்று பெயரிடப்பட்ட ஒரு பெண் குழந்தையைப் பெற்றெடுத்தார், அது இவரின் நினைவாகப் பெயரிடப்பட்டது.“அவர் தனது பெற்றோரையும், இளமையையும், வேலையையும், எல்லாவற்றையும் இழந்துவிட்டார்” என்று சரஸ்வதி கூறினார். “ஆனால் அவர் ஒருபோதும் தன் கண்ணியத்தை இழக்கவில்லை. அவர் எனக்குத் தெரிந்த மிகவும் அசாதாரணமான நபர்… அவர் எப்போதும் விரும்பியது வீட்டிற்கு வர வேண்டும் என்பதுதான். இப்போது அவர்கள் அவரை இந்தியாவுக்கு அனுப்பினால், அவர் மீண்டும் எங்களில் இருந்து, இங்கேயுள்ள எங்கள் வீட்டிலிருந்து தள்ளி வைக்கப்படுவார்.” என்று சரஸ்வதி கூறினார்.