செயற்கைக்கோள்களை நீள்வட்ட சுற்றுப்பாதையில் நிலைநிறுத்தும் ஸ்பேடெக்ஸ்-2 திட்டத்திற்கு இஸ்ரோ தயார்

செயற்கைக்கோள்களை நீள்வட்ட சுற்றுப்பாதையில் நிலைநிறுத்தும் ஸ்பேடெக்ஸ்-2 திட்டத்திற்கு இஸ்ரோ தயார்

இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி நிறுவனம் (இஸ்ரோ) விண்வெளியில் இரண்டு செயற்கைக்கோள்களை வெற்றிகரமாக இணைத்த பிறகு, இரண்டாவது SpaDeX திட்டத்திற்கான திட்டங்களை வகுத்து வருகிறது. இம்முறை இரண்டு செயற்கைக்கோள்களை நீள்வட்ட சுற்றுப்பாதையில் இணைப்பதே இதன் நோக்கம்.விண்வெளியில் இரண்டு செயற்கைக்கோள்களை இணைக்கும் திறன் (docking) என்பது இந்தியாவின் வரவிருக்கும் சந்திரயான்-4 திட்டம் மற்றும் முன்மொழியப்பட்ட பாரதிய அண்டரிக்ஷ் நிலையம் (Bharatiya Antariksh Station – நாட்டின் திட்டமிடப்பட்ட விண்வெளி நிலையம்) ஆகியவற்றுக்கு மிகவும் முக்கியமானது.முதல் SpaDeX திட்டத்தில், 220 கிலோ எடையுள்ள இரண்டு செயற்கைக்கோள்கள் 470 கி.மீ. வட்ட சுற்றுப்பாதையில் ஏவப்பட்டன. அவற்றுக்கிடையே ஒரு சிறிய சார்பு வேகம் செலுத்தப்பட்டு, செயற்கைக்கோள்கள் விலகிச் செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டன. பின்னர் படிப்படியாக நெருக்கமாக கொண்டு வரப்பட்டு, ஜனவரி 16 அன்று வெற்றிகரமாக இணைக்கப்பட்டன. இந்த சோதனை, செயற்கைக்கோள்களுக்கு இடையே மின்சாரம் பகிர்வதையும், ஒற்றை ஒருங்கிணைந்த அலகாக கட்டளைகளைப் பெறுவதையும் நிரூபித்தது.இதன் மூலம், விண்வெளியில் இணைக்கும் திறனை நிரூபித்த அமெரிக்கா, ரஷ்யா மற்றும் சீனா ஆகிய நாடுகளுக்குப் பிறகு, நான்காவது நாடாக இந்தியா உருவெடுத்தது. இருப்பினும், இந்த சாதனை ஒப்பீட்டளவில் எளிதான வட்ட சுற்றுப்பாதையில் மேற்கொள்ளப்பட்டது.”வட்ட சுற்றுப்பாதையில் இணைப்பது நீள்வட்ட சுற்றுப்பாதையில் இணைப்பதை விட எளிதானது. ஏனென்றால், வட்ட சுற்றுப்பாதையில் செயற்கைக்கோள்களின் பாதை மற்றும் வேகம் நிலையானதாக இருக்கும், ஆனால் நீள்வட்ட சுற்றுப்பாதையில் அவை தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கும். இதன் பொருள், ஒரு புள்ளிக்கு செய்யப்படும் கணக்கீடுகள் சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு பொருந்தாது” என்று இந்த விஷயத்தை அறிந்த ஒரு விஞ்ஞானி கூறினார். “இருப்பினும், SpaDeX 2 சோதனை இதைத்தான் முயற்சிக்கும்.”இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க க்ளிக் செய்யவும்.இந்தத் திறன் எதிர்கால திட்டங்களில் முக்கிய பங்கு வகிக்கும். சந்திரயான்-4 போன்ற திட்டங்களில், பல தொகுதிகள் தனித்தனியாக ஏவப்படலாம், மேலும் பூமி மற்றும் சந்திரன் சுற்றுப்பாதைகளில் இணைப்பதும் பிரிப்பதும் தேவைப்படும்.சந்திரன் திட்டங்களுக்கு, இஸ்ரோ பொதுவாக விண்கலங்களை நீள்வட்ட பூமி சுற்றுப்பாதையில் செலுத்தி, பெரிகீயில் (பூமிக்கு மிக அருகில் உள்ள புள்ளி) எஞ்சின் எரிப்பு மூலம் அப்போகீயை (பூமிக்கு மிக தொலைவில் உள்ள புள்ளி) படிப்படியாக உயர்த்தி, குறைந்த எரிபொருளைப் பயன்படுத்துகிறது. இந்த செயல்முறை சந்திரனை நோக்கிய ஒரு கவண் (slingshot) பாதையை அமைக்கிறது. இது நீள்வட்ட சுற்றுப்பாதைகளில் இணைப்பை சிக்கலான திட்டங்களுக்கு ஒரு நடைமுறைத் தேவையாக மாற்றுகிறது.முதல் இணைப்பு நடவடிக்கைக்கு கணிசமான நேரம் எடுத்தது, ஏனெனில் நிறுவனம் அதை தீவிர எச்சரிக்கையுடன் அணுகியது.”இஸ்ரோ முதல் முறையாக இணைப்பதையும் பிரிப்பதையும் முயற்சித்தது. எனவே, எல்லாமே நுணுக்கமாக திட்டமிடப்பட்டு சோதிக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. உண்மையில், பயன்படுத்தப்படும் பல சென்சார்கள் இந்த திட்டத்திற்காகவே உருவாக்கப்பட்டன மற்றும் விண்வெளியில் உள்ள அளவீடுகளுக்கு இணங்கcalibrate செய்யப்பட வேண்டியிருந்தது. அது முடிந்ததும், உண்மையான இணைப்பு முயற்சி செய்யப்படுவதற்கு முன்பு, அந்த அளவீடுகளைப் பயன்படுத்தி பூமியில் பல உருவகப்படுத்துதல்கள் நடத்தப்பட்டன. அப்போதும் கூட, செயற்கைக்கோள்கள் மிக மெதுவாக நெருக்கமாக கொண்டு வரப்பட்டன. முதல் இணைப்பின் போது சேகரிக்கப்பட்ட அனைத்து அறிவையும் கொண்டு, இரண்டாவது இணைப்பு எளிதாகியது. முதல் முறையை விட, செயற்கைக்கோள்கள் பலமுறை நின்று செல்லத் தேவையில்லாமல், வேகமாகச் செய்யப்பட்டன” என்று விஞ்ஞானி கூறினார்.ஆரம்ப முயற்சியின் போது, SpaDeX செயற்கைக்கோள்கள் படிப்படியாக நெருக்கமாக கொண்டு வரப்பட்டு, 5 கி.மீ., 1.5 கி.மீ., 500 மீ, 225 மீ, 15 மீ மற்றும் 3 மீ ஆகிய குறிப்பிட்ட சோதனைச் சாவடிகளில் நிறுத்தப்பட்டன. பின்னர் இறுதியாக இணைக்கப்பட்டன. இரண்டாவது முயற்சியில், பிரிந்த பிறகு, செயல்முறை மென்மையாகவும் வேகமாகவும் இருந்தது, மீண்டும் இணைப்பதற்கான வழியில் குறைவான நிறுத்தங்களுடன் நடைபெற்றது.